به گفته تحلیلگر IHS ChemicalEnglewood CO، تا سال ۲۰۲۰ به طور متوسط در هر ماشین حدود ۳۵۰ کیلوگرم پلاستیک بکار خواهد رفت در حالی که ۲۰۰ کیلوگرم در سال ۲۰۱۴ میلادی بوده است. در همین حا سالهای آتی بازار فیبر کربن در تولید خودروها تقریبا سه برابر شده است. استفاده از فیبر کربن در تولید خودرو در سال ۲۰۳۰ به ۹،۸۰۰ تن افزایش خواهد یافت و از ۳۴۰۰ تن در سال ۲۰۱۳ خیلی بیشتر است . این پیش .بینی ها در گزارشی به نام “کاهش وزن در طراحی و ساخت خودرو” آورده شده است.

سرعت رشد تولید خودرو از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۲۰ تقریبا دوبرابر و از رقم ۵۶.۹ میلیون دستگاه به ۱۰۴.۱ میلیون دستگاه خواهید رسید بیشترین سهم این رشد هم در بازار چین رخ خواهد داد و میتواند آینده ی خوبی برای
بازار صنایع شیمیایی و پلاستیک باشد.

خودروسازان در حال کار روی مواد جدید به منظور کاهش وزن خودرو هایشان طبق مقررات و ضوابط جدید ه

برای مثال، در ایالات متحده، استانداردهای متوسط مصرف سوخت (CAFE)، ناوگان مسافری خودروسازان به میزان ۵۴٫۵ مایل در هر گالن تا سال ۲۰۲۵ می باشد. برای برآورده شدن اهداف ایالات متحده و اروپا برای انتشار گازهای گلخانه ای در سال های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۵، حجم ترافیک و بار جاده ای باید ۳۰ درصد کاهش یابد.

این کاهش مستلزم استفاده از تکنولوژی های جدید در موتور خودرو ها ٬ سیستم انتقال و تکنولوژی هیبریدی میباشد.

استفاده از فیبرهای کربن و کامپوزیت های پلیمری می تواند بین ۲۵ تا ۷۰ درصد از وزن خودرو ها بکاهد.

به طور عمده جریان غالب اینگونه است که خودرو سازان بیشتر به دنبال تولید کنندگان سنتی صنایع فلزی برای کاهش وزن خودرو ها هستند با اینحال ممکن است با استفاده از تصمیمات رادیکال تر بتوان خودرو ساز ها را بیشتر به سمت صنایع کامپوزیت و پلاستیک هدایت کرد.

صنعت پلاستیک برای مدتی سعی در جایگزینی تمام شیشه های مورد استفاده در اتومبیل با پلی کربنات (PC) داشت. این تلاش در حال انجام است،تقریبا هر وسیله نقلیه در جاده ها امروزه دارای یک چراغ PC و یک لامپ عقب PC / PMMA است. هدف بعدی برای تامین کنندگان  پنجره اتومبیل است. در حالی که تعداد محدودی از وسایل نقلیه از پنجره های شیشه ای معمولی به آنهایی که از لعاب PC استفاده می کنند تغییر کرده اند، مسائل مربوط به هزینه ، گسترش این مواد را محدود کرده است.با این حال میتوان شیوه های طراحی را تغییر داد و مثلا در قسمت عقب خودرو ترکیبی از چراغ و درب صندوق عقب و شیشه ی عقب را یکپارچه از اتصال پلیمری و شیشه تولید کرد.استفاده از خطوط طراحی در این بخش هم میتواند به زیبایی خودرو کمک کند هم اسن روش به کاهش وزن خودرو منجر میشود.

درحالی که هم اکنون در شیشه و بخش داخلی خودرو ها از مواد پلاستیک و کامپوزیت ها استفاده میشود صنعت خودرو نگاه خودرو را هم اکنون به قطعات بدنه خودرو معطوف کرده است.این مورد پیشرفتی هوشمندانه است.

فیبر کربن به مدت طولانی برای تولید ماشین های مسابقه ای استفاده شده است. با این حال، این فناوری در حال حاضر برای کاهش وزن وسایل نقلیه استاندارد با تولید پانل های بدنه از فیبر کربن استفاده می شود که شرکت تجاری Magna International از شرکت های پیشرو در زمینه خودرو پرچم دار آن است. این پانل های بیرونی کلاس A مانند پانل های درب،  کاپوت هستند. با این حال، هزینه فیبر کربن همچنان یک گزینه با هزینه بالا است که استفاده از آن را محدود میکند.

از سوی دیگر، صنایع شیمیایی پاسخی به هزینه های سنگین ارائه داده اند: ترکیبی از فوم، پلاستیک و فیبرهای کامپوزیت. با استفاده از پلاستیک های استاندارد اکسترود شده با الیاف شیشه و ساندویچ شده با فوم ، صنعت اکنون می تواند سطوح کلاس A را با وزن بسیار کم فلزات و هزینه های کربن تولید کند، در حالی که هنوز هم تمامیت ساختاری را حفظ می کند. یکی از این سیستم ها در نمایشگاه پلاستیکی K 2013  در دوسلدورف آلمان توسط  شرکت Bayer Material Science به نمایش درآمد. به نظر می رسد استفاده از فیبر کربن و کامپوزیت های پلیمری سبب کاهش وزن بدن از ۲۵ تا ۷۰ درصد با قیمت مقرون بصرفه ای میشود.

شرکت BASF در این انقلاب سبک وزن سازی به عنوان پیشگام تبدیل شده است، در حال توسعه راه حل هایی برای اشباع الیاف با رزین ها و سپس قالب سازی با پلاستیک برای تولید اجزای ساختاری سبک وزن است . این مواد در حال حاضر در وسایل نقلیه روزمره اتخاذ می شوند. امروزه تکنولوژی اجازه می دهد جایگزینی برخی قطعات خودرو با کامپوزیت های پلاستیکی باشد. تا سال ۲۰۲۰، IHS انتظار دارد که این پلاستیک ها نه تنها تغییرات ساختاری عمده ای را ایجاد کند، بلکه طرح ها و مفاهیم خودروها را نیز کاملا جدید کند.

ریسک ها برای زنجیره های تامین بن بست می سازد.

در حالی که این مواد جدید در صنعت خودرو وعده داده است، برخی از خطرات بالقوه در زنجیره عرضه وجود دارد. سازندگان کامپوزیت ها و پلاستیک های پیشرفته در یک منبع تامین محدود کار می کنند و تعدادی زیادی نیستند که نیازمند تلاش های قابل توجه و هزینه لازم برای تامین کنندگان جدید است. علاوه بر این، قابلیت اطمینان و بازدهی محصول حیاتی است که می تواند برای تولیدکنندگان در اقتصادهای در حال توسعه چالشی باشد.هزینه های تولید در این مواد کاملا متاثر از نفت خام و محصولات پتروشیمی میباشد.

با توجه به مسائل کیفیت و مسائل مربوط به مواد خام، منبع دسترسی به این مواد نیز در معرض اختلالات قرار می گیرد. به عنوان مثال، در سال ۲۰۱۱ آتش سوزی و انفجار در کارخانه ای که توسط Evonik Industries AG اداره می شد، باعث توقف عرضه پلی آمید PA12 در جهان شد که معمولا در زمینه های کاربردی خودرو استفاده می شود. تقریبا دو سال برای Evonik برای به دست آوردن حجم PA 12 به طول انجامید. شرکت های خودرو سازی،برای تهیه این مواد باید راهبردهای استراتژیک را برای شرایط مختلف در سراسر زنجیره تامین پیش بینی کنند.

پیش بینی مصرف فیبرکربن در نمودار زیر قابل مشاهده میباشد.
******انتشار مقاله ی فوق بدون ذکر منبع دارای پیگرد قانونی می باشد******